-
1 aîrein
-
2 bregîa sér í
-
3 dráttarbraut, slippur
-
4 gera mistök
-
5 hraka
-
6 hrösun
-
7 laumast, smeygja sér
-
8 renna, hrasa, skrika
-
9 renna, smeygja
-
10 skjótast, laumast
-
11 sleppa, losna
-
12 smjúga, renna
-
13 strimill, miîi
-
14 undirkjóll/-pils
-
15 varnarmaîur
-
16 SLEPPA
* * *I)(slepp; slapp, sluppum; sloppinn), v.1) to slip, glide (sleggjan slapp ór hendi honum); sluppu honum fœtr, his feet slipped;2) to slip away, escape (ef Þórólfr skal s.);3) to slip, fail; ef yðr sleppr at festa hendr á Birni, if you fail to get hold of Bjorn.(-ta, -t), v. to make slip out of one’s hands, let slip; Þorgils hafði sleppt øxinni, Th. had let go of the axe.* * *slepp, slapp, sluppu, slyppi, slyppinn, [A. S. slipan; Engl. slip]:—to slip, slide; sleggjan slapp ( slipped) ór hendi honum, Bs. i. 342; sluppu honum fætr, his feet slipped, Fms. viii. 393; ál svá hálan, at hann sleppr manni, an eel so slippery that it slips out of one’s hands, Stj. 69.2. to slip away, escape; ef Þórólfr skal sleppa, Boll. 342; láta e-t s. hjá sér, Fas. i. 92; hinir hafa refsingar-lausir undan sloppit, N. G. L. i. 123.3. to slip, fail, miss; vera má at fleiri sé sátir á skóginum ef hin fyrsta slyppi, may be there will be more ambushes if the first should fail. Eg. 568; ef yðr sleppr at festa hendr á Birni, if you fail to get hold of Bjorn, Bjarn. 52. -
17 sleppa
* * *I)(slepp; slapp, sluppum; sloppinn), v.1) to slip, glide (sleggjan slapp ór hendi honum); sluppu honum fœtr, his feet slipped;2) to slip away, escape (ef Þórólfr skal s.);3) to slip, fail; ef yðr sleppr at festa hendr á Birni, if you fail to get hold of Bjorn.(-ta, -t), v. to make slip out of one’s hands, let slip; Þorgils hafði sleppt øxinni, Th. had let go of the axe.* * *1.t, [Dan. slippe], the causal of the preceding word:—to make slip out of one’s hand, let slip, with dat.; Þorgils hafði sleppt öxinni, Th. had laid the axe away, Fs. 131: freq. in mod. usage, slepptu mér, let me go.2.u, f. a nickname, Fms. ix. 294 (= slappi?). -
18 SKJÓTA
* * *(skýt; skaut, skutum; skotinn), v.1) to shoot with a weapon, with dat. (skjóta öru, spjóti, kólfi);vera skotinn spjóti í gegnum, to be shot through with a spear;skjóta af boga, to shoot with a bow;with the object shot at in acc. (skjóta dýr, mann, sel, fugl);skjóta at e-m, til e-s, to shoot at one;skjóta til hœfis, to shoot at a mark;skjóta brú af, to draw the bridge off or away;skjóta skildi fyrir sik, to put a shield before one;skjóta loku fyrir, to shoot the bolt, lock the door;skjóta frá lokum, to unlock;skjóta e-u fyrir borð, to ‘shoot’ overboard;skjóta skipum á vatn, to launch ships;skjóta báti, to launch a boat from the shore;skjóta útan báti, to shove out a boat;skjóta hesti uridir e-n, to put a horse under one, to mount him;var mér hér skotit á land, I was put ashore here;skjóta e-u niðr, to thrust it down (hann skaut svá fast niðr skildinum, at);skjóta e-m brott or undan, to let one escape;skjóta undan peningum, to abstract, embezzle money;skjóta e-u í hug e-m to suggest to one (þá skaut guð því ráði í hug þeim);skjóta upp hvítum skildi, to hoist a white shield;skjóta upp vita, skjóta eldi í vita, to light up a beacon;skjóta land-tjaldi, to pitch a tent;skjóta á fylking, to draw up in battle array;skjóta á husþingi, to call a meeting together;skjóta á eyrendi, to make a speech;skjóta fótum undir sik, to take to one’s heels, to run;barnit skaut öndu upp, the child began to breathe;skjóta e-u of öxl, to throw off one’s shoulder;vér tólf dómendr, er málum þessum er t il skotit, to whom these suits are handed over;skýt ek því til gúðs ok góðra manna, at, I call God and all good men to witness, that;4) to pay (hann skaut einn fyrir sveitunga sína alla);5) impers., e-u skýtr upp, it shoots up, emerges, comes forth;upp skýtr jörðunni þá ór sænum, then the earth rises from the sea;skaut upp jörðu dag frá degi, the earth appeared day by day (as the snow melted);þó at þér skyti því í hug, though it shot into thy mind, occurred to thee;þeim skaut skelk í bringu, they were panic-stricken;sem kólfi skyti, swift as a dart;6) refl., skjótast.* * *skýt, pret. skaut, skauzt (skauztu rhyming with laust, Fms. vi. in a verse), skaut, pl. skutu; subj. skyti; imperat. skjót, skjóttú; part. skotinn: [A. S. sceôtan, scyttan; Engl. shoot and shut; Dan. skyde; Germ. schiessen.]A. To shoot with a weapon, the weapon being in dat.; skjóta öru (örum), spjóti, fleini, skutli, kesju, kólfi …, Fms. i. 44, x. 308, 362, Eg. 380; þeir þykkjask eigi hafa skotið betra skot, Fms. vii. 211; vera skotinn spjóti í gögnum, shot through with a spear, Nj. 274: the object shot at in acc., skjóta dýr, fugla, sela, Edda 16, Nj. 95, Ld. 56, Fms. x. 356, 362, and passim: also, s. til e-s, to shoot at; s. til fugls, Orkn. 346; s. til hæfis, to shoot at a mark, Fms. ii. 268; s. kesju at e-m, Eg. 380; allir skutu at Baldri, Edda 37.II. to shoot, to push or shove quickly; skjóta loku fyrir (or frá) hurðu (dyrum), to shoot the bolt, lock the door; s. frá lokum, to unlock, Lv. 60; hann lagðisk niðr ok skaut fyrir loku, Eg. 601; skaut hann þá frá lokum, Fms. vi. 189; þeir lögðu hann í kistu ok skutu síðan fyrir borð, and shot the chest overboard, Eg. 127; skaut Egill yfir brúnni, E. shot the bridge over the ditch, 531; s. brú af, to draw the bridge off or away, Fms. xi. 370; s. skipum á vatn, to launch the ships into water, ix. 501; s. báti, to launch a boat from the shore, Nj. 133; s. útan báti, to shove out a boat, 272; brauð þat er hón hafði í ofninn skotið, Hom. 114; menn er í ofn vóru skotnir, 117; var þeim skotið í eld brennanda, Eg. 232; then in all kinds of relations, s. hesti uudir e-n, to put a horse under one, mount him, Eg. 397, 602, Fms. vii. 21; var mér hér skotið á land, I was put ashore here, Nj. 45; s. e-m upp á land, id., Fms. i. 131; s. barni heim af fóstri, to send back a bairn from the fóstr, Grág. i. 276; s. e-m brott, to let one escape, Fms. ix. 420; s. e-m undan, id., vi. 116, vii. 250; s. niðr úmaga, to leave a pauper behind, place him there, Grág. i. 296, 297; s. fé á brott (undan), to abstract, embezzle money, 334; þetta líkar Þórdísi ílla ok skýtr undan peningunum, Korm. 150; skjóttú diametro sólarinnar í tvá staði, divide it into two, Rb. 462; þá skaut Guð því ráði í hug þeim, put this rede into their mind, 655. 3; s. upp hvítum skildi, to hoist a white shield, Fms. x. 347; s. upp vita, to light up the beacon, Hkr. i. 148; þá varð engum vita upp skotið, Orkn. 266; vita-karlinn skaut eldi í vitann, lighted up the beacon, Fms. viii. 188; s. land-tjaldi, to pitch a tent, Nj. 157; var skotið um hann skjaldborg, 274; s. á skjaldborg, to draw up a s., Fms. vii. 70; s. á fylking, to draw up in battle array, Ó. H. 209; s. á húsþingi, to call a meeting together, Eg. 357; s. á eyrendi, to make a speech, Fms. i. 215; skýtr or skýtsk mjök í tvau horn um e-t, see horn B.I. 2; s. fótum undir sik, to take to one’s heels, to run, Fms. viii. 358; hann skaut sér út hjá þeim, shot out, escaped, vi. 189; harm hljóp upp á altarit, ok skaut á knjám sínum, ix. 462; barnit skaut öndu upp, the bairn began to breathe, Hkr. ii. 199; s. skildi fyrir sik, to put a shield before one, Eg. 378, Nj. 156; s. skjóli yfir e-n, to protect (see skjól); Máriusúðin skaut lykkjunum, she (the ship) shivered, Fms. viii. 199; þá segisk, at hann skyti í fyrstu þessu orði, eldisk árgalinn nú, he is said to have let this word slip, to have said, vi. 251; s. e-u of öxl, to throw it off one’s shoulder, Gg. 6; s. e-u á frest, to put off, delay: skjóta augum, to look askance, Eg. (in a verse), from which the mod. gjóta augum is a corruption.III. metaph. to shift or transfer a case to another, appeal; skutu þau til ráða Ólafs, Ld. 74; s. þrætu til ór skurðar e-s, Fms. vii. 203; því skýt ek til Guðs, i. 3; s. sínu máli á Guðs vald, x. 103; s. þessu máli til Frosta-þings …, þeir skutu þangat sínu máli, i. 32; vér tólf dómendr, er málum þessum er til skotið, Nj. 188; s. máli á fylkis-þing, N. G. L. i. 21; skýt ek því til Guðs ok góðra manna, Nj. 176; menn þá er hann skaut ráðum undir, whom he took as his counsel, Fms. vii. 308.IV. [A. S. scot; Engl. shot, scot, see skot, I and II]:—to pay; rétt er at fimm búar virði gripinn, ok skal hann þá skjóta í móti slíku, er þeir virða gripinn dýrra enn hans skuld var fyrir öndverðu, Grág. i. 412; skjóta fé saman, to club money together, make a collection, Mar.; þeir skutu saman fjár-hlutum sínum hverr eptir efnum, Hom, 123 (samskot); hann skaut einn fyrir sveitunga sína alla ( he paid their scot) þá er þeir sátu í skytningum, Ld. 312 (see skytningr).V. impers., e-u skýtr upp, it shoots up, emerges, comes forth; upp skýtr jörðunni þá ór sænum, Edda 44; skaut upp jörðu dag frá degi, the earth appeared day by day (as the snow melted), Fms. ii. 228; þó at þér skyti því í hug, though it shot into thy mind, occurred to thee, Band. 37 new Ed.; þeim skaut skelk í bringu, they were panic-stricken, Ld. 78, Eg. 49, Fb. i. 418 (see skelkr); mjök skýtr mornar vakri, she is much tossed, Hallfred; sveita skaut á skjaldrim, the shield-rim was blood-shot, blood-stained, Orkn. (in a verse); sem kólfi skyti, swift as a dart, Fms. ii. 183.B. Reflex. to shoot, start, move, slip away; Skíði frá ek at skauzt á fætr, S. started to his feet, Skíða R. 52; Björn skauzk aptr síðan at baki Kára, B. shot or slipped behind Kári’s back, Nj. 262; at menn hans skytisk eigi frá honum, lest they should slip away, abscond, Fms. vii. 49; vildi ljósta Gretti, en hann skautzk undan, started away from the blow, Grett. 91 A; þeir fálmauðu af hræðslu, ok skutusk hingað ok þingat undan geislum hans, Niðr. 5; þó at fé hans skjótisk fyrir garðsenda, to slip through by the end of the fence, Grág. ii. 263; nú skýzk maðr undan tali (evades,) N. G. L. i. 97; kemr í hug, at hann mun skotisk hafa undan, ok vilja eigi fara, Ísl. ii. 334: skjótask yfir (impers.), to skip, slip over; mér hefir skotisk yfir að telja hann, þeim hafði yfir skotisk um þetta, they had made a false calculation, Ld. 100; þá skjótumk ek mjök yfir, then I am much mistaken, Skálda (Thorodd); skýzt þeim mörgum vísdómrinn sem betri ván er at, Grett. 25 new Ed.: skjótask e-m, to fail; margir skutusk honum, many forsook him, Fms. i. 22; skutusk þá margir við Þórð í trúnaðinum, many proved false to Thord, Sturl. iii. 75 C; vildi dýrið ljósta þeim hramminum seni heill var, ok skauzk á stúfinn, and stumbled, reeled on the stump of the other leg, Grett. 101 A; hann var nokkut við aldr, ok skauzk á fótum ( and tottered on his legs), ok þó hinn karlmannligsti, Háv. 45: also in the law phrase, hafa e-u fyrir skotið, to have a case forfeited, N. G. L. i. 52, 53; ef hann stefnir eigi … þá er þeim váttum fyrir skotið, then the witnesses are valueless, 54 (cp. Dan. for-skyde).2. reflex., in the mod. skjótask, to go on a short errand, pay a short visit; viltu ekki skjótast með bréfið að tarna? eg ætla að skjútast inn sem snöggvast, bíddu meðan eg skýzt inn, and the like.II. recipr., skjótask á, to exchange shots, Fms. i. 93, vii. 54.III. part., of corn, to shoot; rúgakr al-skotinn, Þiðr. 180. -
19 LÍÐA
I)(lið; leið, liðum; liðinn), v.1) to go, pass, glide (er skipit leið fram hjá flotanum);líða e-m ór hug, to pass out of one’s memory;2) to pass by, go past (er þeir liðu nesit);impers., en er líðr Euphrates á (acc.), when one has passed the E.;sem leið jóladaginn, as the Yule-day passed;þá (or þegar) er e-n líðr, when a person is omitted, passed over;Úlfr jarl var ríkastr í Danmörku, þegar er konung leið, next to the king;3) to pass away, elapse, of time (eigi munu margir vetur líða áðr en þér munuð þessa iðrast);at liðnum vetri, when the winter had passed;liðinn, dead, deceased;at liðinn fylki, after my lord’s death;4) impers. with dat., nú líðr, svá dögum, at, the days draw on;þá var liðit degi, the day was far spent;5) to go on, take place;ek vil vita, hvat þeim líðr, how they are getting on;ok sér, hvat leið drykkinum, and sees, how it had gone with his drinking;6) with preps. and advs.:líða af e-u, to depart from;líða af heimi, to depart this life;líða af, to pass away (líðr af vetrinn = líðr fram vetrinn);impers., líða at e-u, to approach, draw near;en er at leið jólunum, when it drew nigh Yule;líða at e-m, faintness comes over one;nú tók at líða at Ölvi, O. began to get drunk;G. tók sótt, en er at honum leið, when he was far spent, near his end;líðr at mætti e-s, one’s strength gives way;impers., líðr á e-t, the time draws to a close;ok er á leið daginn, when the day was far spent;at áliðnu, in the latter part of a time (um haustit at áliðnu);at áliðnum vetri, towards the end of the winter;líða fram, to pass away, wear on (ok er várit leið fram);also impers., líðr fram e-u = e-t líðr fram (er fram leið nóttinni ok dró at degi);to advance, proceed (Egill tók at hressast svá sem fram leið at yrkja kvæðit);impers., þá er frá líðr, when time passes on;láta e-t hjá sér líða, to let it pass by unheeded;impers., líðr í mót e-u = líðr at e-u (nú líðr í mót jólum);líða um e-t, to pass by (eigi hœfir þá hluti um at líða, er);hann spurði, hvat liði um kvæðit, he asked how the poem was getting on;líða undan, to slip off, pass by;líða undir lok, to pass away, die, perish;líða yfir e-n, to pass over, happen to, befall (mart mun yfir þik líða);eitt skal yfir oss alla líða, we shall all share the same fate.(líddi), v., rare, = prec.* * *pres. líð (líð’k, Edda); pret. leið; 2nd pers. leitt, mod. leiðst; pl. liðu; subj. liði; imperat. líð, líddu; part. liðinn; a weak pret. líddi occurs, Am. 50, Pr. 438, Ó. H. 167, Mirm. 167: [Ulf. ga-leiþan = ἔρχεσθαι; A. S. lîðan; O. H. G. lîdan; Engl. lithe; Germ. and Engl. glide.]A. Loc. to go, pass, move, with the notion to glide, slip, of ships, passage through the air, riding, sliding on ice, and the like; ok er skipit leið fram hjá flotanum, Hkr. ii. 54: er lauss Loki líðr or böndum, Vtkv. 15; baðtu heilan líða, thou badest him fare (speed) well, Ó. H. (in a verse); áðr héðan líðir, ere thou passest from here, Fas. i. 519 (in a verse); líða yfir úrig fjöll, Hðm. 11; líða lönd yfir, Gsp.; hvat þar ferr, eða at lopti líðr?—Né ek ferr, þó ek flýg, ok at lopti líð’k, Edda (in a verse); líðandi ( sliding) um langan veg, Vkv. 8; hverjar ‘ro þær meyjar er líða mar yfir, Vþm. 48, (mar-líðendr, q. v. = sea gliders); nú viltusk hundarnir farsins þegar þeir liðu at honum, Hom. 120; ok er skipit leið fram hjá flotanum, Hkr. ii. 57; líða hægt og hægt, of a vapour, of a ghost in tales, and the like.II. even used as transitive, to pass, pass by, esp. as a naut. term; hann um leið ( passed by) Israels sona hús, Stj. 281; ok er þeir liðu nesit, when they slipped by the ness, Fms. ix. 503, v. l.; ok er þeir líðu ( passed through) Frekeyjar-sund, Fb. iii. 85.III. impers., en er líðr Euphrates-á (acc.), when one passes the Euphrates, Hb. (1865) 8; meðan at leið boðanum, þá rak skipið ákafliga, ok svá síðan boðana leið, when the breakers were passed by, Fb. iii. 85:—metaph., hann var einnhverr mestr maðr ok ríkastr í Danmörku, þegar er konunginn líðr sjálfan, i. e. the greatest man in Denmark next to the king, Fms. xi. 51; Úlfr var maðr ríkastr í Danmörku þegar er konung líddi, Ó. H. 167; hann var einna mestr höfðingi er konunga líddi, Pr. 438.IV. in prose the word is esp. freq. in a metaph. sense; líðr at e-m, faintness comes over one; nú tók at líða at Ölvi, O. began to get drunk, Eg. 213; but esp. of one in his last gasp, to be slipping away; Guthormr tók sótt, en er at honum leið, sendi hann menn á fund Haralds konungs, 118; Örlygr tók sótt, ok er at honum tók at líða, Eb. 160; leið þá bæði at kuldi ok mæði, he fainted away from cold and exhaustion, Fms. ix. 24; nú líðr opt at barni ( the infant may suddenly faint away) á vegum úti, svá at hætt er við dauða, N. G. L. i. 339; líðr at mætti e-s, one grows faint, Fms. viii. 258, Sturl. iii. 77, Bs. i. 819:—líða af, to pass; en er ljósit leið af, sá þeir hvergi Ólaf konung, Fms. ii. 332:—þá er hugr líðr ór brjósti manns, Mar.; liða ór huga e-m, to slip out of one’s mind, Fms. ii. 266, vi. 272; líða ór minni, to forget:—líða undan. to slip off, pass by, K. Á. 222, Fms. xi. 108:—líða um, to pass by, leave; margir eru þér betri helgir menn, ek liðu vér um þá, and yet we pass them by, 655 xiv, B. 2; eigi hæfir þá hluti um at liða, er …, Fms. x. 314: ellipt., því látu vér þat líða, at eigi verðr allt ritað, viii. 406, v. l.:—þó lætr konungr þetta hjá sér líða, he lets it pass by unheeded, xi. 60:—líða undir lok, to pass away, die, perish, Nj. 156, Sturl. ii. 113:—líða yfir, to pass over, happen, come to pass; hann er vinsæll ok ungr at aldri, mun fátt yfir liðit, Hkr. iii. 254; Ólafr sagði honum allt um ferðir sínar, þat er yfir hann hafði liðit, O. told him all that had come to pass, Fms. i. 79; eitt skal yfir oss liða alla, one fate shall befall us all, Nj. 191: of sleep, liðr yfir hann léttr höfgi, Th. 77: hann spurdi hvat liði um kvæðit, he asked how it went on with the poem, Eg. 420; also, hvað líðr kvæðinu? fréttir hann nú hvat liði bónorðs-málum, Ld. 92; hvat mun nú líða, ef þú tekr kerti þitt? Fb. i. 358; hvat líðr um mál Odds sonar míns? Band. 5; síðan hón leið ór mestri barnæsku, passed out of her early youth, Hom. 122; svefnhöfgi leið á hann, Fms. vi. 229: to swoon, metaphor prob. from the belief that some evil spirit passed over one’s head, það leið yfir hana, she swooned; also, líða í ómegin, to fall into a swoon, to faint, Fas. iii. 441.B. Temp. to pass; líðr nú várit, Nj. 74; liðu svá þau misseri, 94; líðr af vetrinn, Eg. 340; ok er várit leið fram, 467; lengra skaltú renna áðr vika sé liðin, 745; þaðan líða ellifu vetr, ár, Rb. 70; liðr nú sjá stund er þeir höfðu á kveðit, Ld. 266; líðr fram vetrinn, 298; Egill tók at hressask svá sem fram leið at yrkja kvæðit, 644; leið svá fram aðra þrjá vetr, Fms. i. 57; liðu nú svá fram stundir, xi. 84.2. with prepp.; þegar frá líðr, in the course of time, after a while; hón nærðisk svá sem frá leið, Fms. vi. 353; þvíat at því verðr spurt, hverr kvað, þegar frá líðr ( when time passes on), en eigi hversu lengi var at verit, Skálda 160; en er at leið Jólunum, when it drew nigh Yule, Fms. i. 36; ok er leið at þeirri stundu, Ld. 308; eigi líðr langt héðan, áðr, Fms. xi. 84; nú líðr í mót Jólum, iv. 82.II. impers., líða á e-t, the time draws to a close, is far spent; ok er á leið daginn, Eg. 93; unz miðjan dag líddi, Am. 50; nú líddi fram nökkurar stundir, Mirm. 167; ok er á leið um kveldit, Eg. 206; er leið á várit (acc.), Nj. 12; nú liðr á sumarit til átta vikna, 93; þeir sváfu til þess er á leið nóttina, Ld. 44; en er á líðr daginn, 76; ok er á leið dag, úmætti konung, Fms. i. 46; en nú er á stundina líðr, x. 404; þá er á leið upp, towards the close of his life, 418; til þess er líðr fimmta dag viku, Grág. i. 142; þá er upp leið á æfi konunga, Rb. 388.2. with dat.; nú líðr svá dögum, at …, the days draw on, Fms. xi. 422; hans lífdögum leið mjök fram, Stj. 134; sögðu at þá var liðit degi, the day was far spent, Fms. ix. 299; ok er fram leið nóttinni, x. 271; hann segir at tímanum liði, Bs. i. 910: of other things, er fram tók at líða smíðinni, Fb. ii. 463: freq. in mod. usage, hvað líðr þér? hvað líðr þessu? i. e. how goes it with it? how far have you got on? as also, hvernig líðr þér, how goes it with you? how do you do? answer, mér líðr, vel, bæriliga, ílla, and the like.III. part., at áliðnu, in the latter part of a time; at áliðnum vetri, degi, towards the end of the winter, Ld. 234; um haustið at áliðnu, Fms. iv. 286; ok er svá var liðit ( the time was so far gone) bjósk Egill til ferðar, Eg. 394.IV. part. líðandi, passing, fleeting:—pass. liðinn, past, dead, deceased; at liðinn fylki, Hkv. Hjörv. 42; hjá oss liðnum, Hkv. 2. 44: in mod. usage, of one who has just ceased to breathe, hann er liðinn, liðinn líkami, Pass. 17. 26: in allit., lífs og liðinn, living and lifeless, i. e. in life and in death: dead, dæmi liðinna feðra, Hom. 85; sælli væri liðnir en lifendr, the dead is more blessed than the living, Bs. i. 724: allit., hann er liðinn sem ljós, he is gone out like a light, i. e. quite gone. -
20 SKREPPA
I)f. scrip, bag.(skrepp; skrapp, skruppum; skroppinn), v.1) to slip; skruppu honum fœtr, his feet slipped;2) to slip away, absent oneself, margir bœjarmenn skruppu inn í garða sína, skulked away into their homesteads.* * *skrapp, skruppu; subj. skryppi; part. skroppinn:—to slip; skruppu honum fætr, his feet slipped, Fms. viii. 75, 393, Nj. 114; honum urðu lausar hendrnar ok skruppu af fanga-stakkinum, the hands slipped, lost hold, Ísl. ii. 447; ermarnar skruppu af höndunum fram, Fms. viii. 358, v. l.; skruppu ór tennr fjórar, Skíða R. 142.2. to slip away, absent oneself; þá er mín er vandligast gætt, þá skrepp ek í brott, MS. 4. 22; margir bæjar-menn skruppu inn í garða sína ok í hús, skulked away into their houses, Fagrsk. 165; hafa skroppit þar um lyng, Hkr. iii. 376, v. l. (= kropit): in mod. usage, to start, move quickly, eg ætla að skreppa inn snöggvast, bíddu meðan eg skrepp inn at sækja vetlingana, and the like.
Страницы
См. также в других словарях:
Slip Sheet — Slip Sheets are thin pallet sized sheets made of plastic or fibreboard, used in commercial shipping.DescriptionThe slip sheet is used as a unit load support device in vehicle delivery and transportation of products. When slip sheets are supported … Wikipedia
SLIP — Saltar a navegación, búsqueda Serial Line Internet Protocol (SLIP) Familia: Protocolos de enlace punto a punto Función: Transmisión de datagramas IP no estándar en líneas serie. Ubicación en la pila de protocolos … Wikipedia Español
Slip — may refer to:* Packing slip, a shipping document that accompanies delivery packages * Slipway, a ramp on the shore by which ships or boats can be moved to and from the water * Ferry slip, a specialized docking facility that receives a ferryboat * … Wikipedia
Slip — Slip, n. [AS. slipe, slip.] 1. The act of slipping; as, a slip on the ice. [1913 Webster] 2. An unintentional error or fault; a false step. [1913 Webster] This good man s slip mended his pace to martyrdom. Fuller. [1913 Webster] 3. A twig… … The Collaborative International Dictionary of English
Slip dock — Slip Slip, n. [AS. slipe, slip.] 1. The act of slipping; as, a slip on the ice. [1913 Webster] 2. An unintentional error or fault; a false step. [1913 Webster] This good man s slip mended his pace to martyrdom. Fuller. [1913 Webster] 3. A twig… … The Collaborative International Dictionary of English
Slip link — Slip Slip, n. [AS. slipe, slip.] 1. The act of slipping; as, a slip on the ice. [1913 Webster] 2. An unintentional error or fault; a false step. [1913 Webster] This good man s slip mended his pace to martyrdom. Fuller. [1913 Webster] 3. A twig… … The Collaborative International Dictionary of English
Slip rope — Slip Slip, n. [AS. slipe, slip.] 1. The act of slipping; as, a slip on the ice. [1913 Webster] 2. An unintentional error or fault; a false step. [1913 Webster] This good man s slip mended his pace to martyrdom. Fuller. [1913 Webster] 3. A twig… … The Collaborative International Dictionary of English
Slip stopper — Slip Slip, n. [AS. slipe, slip.] 1. The act of slipping; as, a slip on the ice. [1913 Webster] 2. An unintentional error or fault; a false step. [1913 Webster] This good man s slip mended his pace to martyrdom. Fuller. [1913 Webster] 3. A twig… … The Collaborative International Dictionary of English
Slip (materials science) — Slip is the process by which plastic deformation is produced by a dislocation motion. By an external force, parts of the crystal lattice glide along each other, resulting in a changed geometry of the material. Depending on the type of lattice,… … Wikipedia
slip — slip1 [slip] vi. slipped, slipping [ME slippen < MLowG, akin to OHG slifan < IE * (s)leib , to glide, slip < base * (s)lei , slimy: see SLIDE] 1. to go quietly or secretly; move without attracting notice [to slip out of a room] 2. a) to… … English World dictionary
Slip and fall — Slip and fall, in United States tort law, is a claim or case based on a person slipping (or tripping) and falling. It is a tort, and based on a claim that the property owner was negligent in allowing some dangerous condition to exist that caused… … Wikipedia
